گروه غذائی گوشت
یکی از چهار گروه اصلی غذایی، گروه گوشتها هستند که شامل گوشت انواع ماهیها و آبزیان، مرغ و طیور و چهارپایان اهلی بوده و هر کدام بسته به نوع، مقدار و زمان مصرف دارای فواید و مضرات کاملاً متفاوتی هستند. میزان مصرف کل گوشتها تقریباً 60 تا 150 گرم برای هر فرد نسبت به شرایط و سنشان در 3 تا 4 وعده در هفته توصیه میشود که میتوان آن را بین گوشت قرمز و سفید تقسیم کرد.
دو نوع آهن برای جذب در بدن مورد استفاده قرار میگیرند، یکی آهن هِم و دیگری آهن غیرهِم. منبع آهن هِم یا نوع حیوانی آن در گوشتها بوده و آهن غیرهِم در غلات، حبوبات و سبزیجات یافت میشود. گوشت سفید نیز آهن هِم دارد مخصوصا در قسمت ران به خاطر تحرک بیشتر، بنابراین کمخونها بهتر است به جای سینه مرغ، گوشت ران را میل کنند.
اگر بخواهیم در باره این موضوع که خوردن گوشت قرمز برای چه کسانی ضروری است بپردازیم، باید بگوییم میانسالان باید در مصرف این ماده غذایی مقدار حداقل را برگزینند زیرا چربی آن از نوع کلسترولدار است و دریافت زیاد این نوع چربی عواقبی چون افزایش احتمال بیماریهای قلبی و عروقی و چاقی را به دنبال دارد اما کودکان، افراد در حال رشد و زنان باردار و شیرده باید سهم مشخصی از برنامه غذاییشان را به این ماده غذایی اختصاص دهند.
در علم تغذیه به روشهای پخت انواع گوشتها توجه خاصی شده است و بنابراین گوشت قرمز را نیز به روشهای مختلف میتوان طبخ کرد. یکی از این روشهای پخت کباب کردن است که روش مناسب و مفیدی بوده به شرطی که در شرایط استاندارد تهیه شود به طور مثال، گوشت در حرارت بالا و آتش تند طبخ نشود، فاصله سیخ گوشت با زغال رعایت شده باشد و با سبزیجاتی نظیر انواع فلفل، پیاز و گوجهفرنگی همراه شود که در این صورت وعدهای مغذی را پیش رو خواهید داشت. در ضمن، کباب باید آبدار و مغز پخت باشد.
در حقیقت خشک و زغالی شدن گوشت، مواد حلقوی سرطانزایی را به بدن میرسانند که سلامت مصرف کننده را به مخاطره خواهند انداخت. به علاوه، خوردن ریحان همراه با کباب به هضم بهتر این غذا کمک میکند.
در آخر به شما یادآور میشویم که مصرف گوشت قرمز برای هیچ کس در شرایط عادی ممنوع نیست بلکه باید محدودیتی رعایت شود. به علاوه، گوشت سفید به نوع قرمز آن ارجحیت داشته و باید حداقل به نسبت مساوی میل شوند. خیلیها این تصور غلط را دارند که خوردن هر چه بیشتر منابع غذایی آهن، موجب رفع سریعتر کم خونی آنها میشود در حالی که 48 ساعت زمان لازم است تا آهن موجود در حد نیاز جذب و بقیه دفع شود بنابراین، عزیزانی که به این ماده معدنی بیش از هر کس دیگری نیاز دارند باید به این فاصله زمانی توجه کنند تا به جذب آهن بیشتری دست پیدا کنند.